Homo?! Boeit geen flikker

Coming out thuis en op Facebook

Als Jelle 16 is weet hij dat hij op jongens en op meisjes valt; hij is biseksueel. Hij weet dat deze boodschap thuis geen probleem is omdat zijn zus lesbisch is en meer familieleden homoseksueel zijn. Maar zelfs in deze tolerante omgeving vindt hij het moeilijk een goed moment te vinden om ‘het’ te vertellen. Dat drukt op hem. Een dag in de kerstvakantie blijkt de dag “om het maar gewoon te zeggen”.

Nu zijn familie weet dat Jelle ‘bi’ is, wil hij ook graag uit de kast komen bij vrienden en op school. Hij vindt het te spannend om iedereen persoonlijk te benaderen en besluit zijn coming out via Facebook te doen. Hij krijgt een paar positieve reacties, maar het echte spannende moment is de eerste dag na de kerstvakantie, als de school weer begint.

Coming out op school

“Ik fiets altijd met een paar anderen naar school. Zij hadden het natuurlijk gezien op Facebook en ze reageerden goed. Op school kwam de enige docent die het al wist gelijk naar me toe; ze vond het goed dat ik het had gezegd. Mijn mentor had geen Facebook, die wist dus van niets, die heb ik het zelf verteld.

Veel leerlingen vroegen: ben je nu een halve homo? Dat vond ik best lastig, want zelf wist ik het ook niet helemaal precies.

Er waren natuurlijk ook leerlingen die niets tegen mij zeiden maar wel tegen elkaar: hé, dat is die jongen die dat op Facebook gezet heeft. Ze hadden het er wel over maar er werd niet echt geroddeld. Ik kreeg veel aandacht. In het begin vond ik het wel moeilijk om er open over te zijn. Maar als je eerlijk en open bent, helpt dat mensen wel om vragen te stellen. En dan kun je verder.

Op school was ik de eerste die uit de kast kwam. Er is wel voor mijn tijd wel iemand geweest, maar niet sinds ik op school zit. Toen ik eenmaal uit de kast was, kwam een andere leerling naar me toe die zelf ook met vragen rondliep over ‘uit de kast komen’. Het is fijn om dat vertrouwen te krijgen.”

Homoseksualiteit is niet alleen seks

Toen Jelle ontdekte biseksueel te zijn, realiseerde hij zich dat hij daar op school nooit iets over had geleerd.

“Homoseksualiteit wordt wel genoemd. Dat gebeurt bij seksuele voorlichting. Ik vind dat jammer, want seks is maar een heel klein deel van homoseksualiteit. Voor mij gaat het over gevoel en liefde, niet alleen over seks.”

Jelle wilde daar wat aan veranderen. Toen hij op school een theatervoorstelling zag over alcohol en drugs bedacht hij dat dit een mooie manier zou zijn om op school iets over homoseksualiteit te vertellen, anders dan tijdens de lessen seksuele vorming. Jelle had al de nodige ervaring op het gebied van toneelspelen en besloot een script voor een toneelstuk te schrijven. Hij hield een auditieronde voor leerlingen van school en mensen die hij kende van andere audities.

Homo?!

De groep ging aan de slag met ‘Homo?!’, een toneelstuk over Mees, die een jaar rondloopt met de wetenschap dat hij homoseksueel is. Mees is bang voor de reactie van zijn ouders en broertje. Bovendien heeft Mees een vriendin. Als hij het hen eindelijk vertelt, krijgt hij niet helemaal de reactie waarop hij gehoopt had…

“Ik wilde het stuk niet te dramatisch maken,” zegt Jelle. “Er zit ook veel humor in. Ik wil iemand laten zien vanaf de periode dat hij rondloopt met de twijfel om uit de kast te komen tot het moment dat hij het thuis, op school en aan zijn vrienden heeft verteld. Daarnaast wil ik ook laten zien hoe verschillend de omgeving kan reageren. Voor sommigen is het echt lastig. Anderen zeggen: joh dat wist ik toch al lang. In het toneelstuk komt geen seks voor; het gaat over liefde. Maar ik wil ook grotere dingen laten zien: bijvoorbeeld dat homoseksualiteit in sommige landen verboden is.”

“Alles in het stuk is waargebeurd. Voor een deel zijn het mijn eigen ervaringen. Daarnaast heb ik via Jong&Out anderen gevraagd of ik hun verhalen mocht gebruiken. Zelf heb ik gelukkig geen ervaring met pesten, maar van anderen hoorde ik wel hoe ze gepest zijn met hun homoseksualiteit. Daarom zit dit er ook in verweven, omdat het toch veel gebeurt.”

De uitvoering

Jelle en zijn crew hebben het stuk inmiddels een aantal keren opgevoerd buiten de school. De reacties waren erg positief. Het bleek echter lastig om de toneelgroep bij elkaar te houden. Ook erkent Jelle dat deze leerlingen niet de pedagogische achtergrond hebben om na het toneelstuk met een klas een discussie te voeren. “Ik zou zelf niet snel het gesprek met de zaal aangaan. Als leerlingen door het toneelstuk niet anders over homoseksualiteit gaan denken, dan kunnen wij daar verder niet zo veel aan veranderen. Dat is meer voor de professionals.”

Eigen productiebureau

Inmiddels heef Jelle een eigen productiebureau en maakt hij films en educatieve producties over o.a het onderwerp homoseksualiteit. Zie Vanjelle Producties