2020 | Andreas Burnier was haar tijd ver vooruit: ze schreef openlijk en vrolijk over lesbische relaties en vrouwen die eigenlijk geen vrouw (willen) zijn. Dit deed ze onder meer in de coming of age-roman ‘Het jongensuur’, over een joods kind tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Het jongensuur
Het begrip ‘transgender’ wordt soms gezien als een verschijnsel van deze tijd. Dat is natuurlijk niet zo. Mensen hadden er misschien niet altijd een woord voor, maar het is er wél altijd geweest. Dat laat Andreas Burnier zien in de mooie roman ‘Het jongensuur’.
De joodse Simone worstelt met haar genderidentiteit, met op de achtergrond de Tweede Wereldoorlog, waarin ze overleeft door op 16 adressen onder te duiken. Terwijl ze ondertussen steeds probeert om los te komen van haar meisjeslichaam en de bijbehorende rol. Dit bijzondere coming of age-verhaal is volgens Burnier zelf haar meest autobiografische boek. Lees deze recensie verder op Qeerboeken.nl of in het artikel Vrouw met baard.
Burnier anno nu
In de radiodocumentaire ‘Andreas Burnier, of hoe je op een klein vlot blijft drijven’ onderzoekt Nikki Dekker hoe het kan dat deze schrijfster (nog) niet in de canon van Nederlandse schrijvers staat. Zo stelt niet alleen Burnier het begrip ‘gender’ in haar boeken centraal, maar borduurt Dekker hierop voort met vragen over onze hedendaagse kijk op het belang van schrijfsters in de vorige eeuw.
Begrijp meer
Op de website AndreasBurnier.nl is alles te vinden over onder meer het leven en de boeken van de schrijfster Burnier en de mens C. I. Dessaur (1931-2002).
(Genoemd naar dit boek is ‘Het jongensuur’ ook de naam van een contactgroep voor transjongeren en twijfelaars.)
